បរទេស ៖ មនុស្សជាងមួយពាន់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកឥឡូវនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាធាត់ ដែលជាជំងឺមួយត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការកើនឡើងហានិភ័យនៃបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរជាច្រើន នេះបើយោងតាមការប៉ាន់ស្មានថ្មីៗពីអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) និងក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវអន្តរជាតិ។
ជំងឺធាត់គឺកើតមានជាទូទៅរហូតវាបានក្លាយជារឿងធម្មតាជាងការខ្វះទម្ងន់ក្នុងប្រទេសភាគច្រើន រួមទាំងប្រទេសដែលមានចំណូលទាប និងមធ្យមជាច្រើន ដែលធ្លាប់តែជួបបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភពីមុនមក។
លោក Majid Ezzati អ្នកនិពន្ធជាន់ខ្ពស់នៃឯកសារស្រាវជ្រាវ ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី The Lancet កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ (ទី២៩ កុម្ភៈ) និងសាស្រ្តាចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យ Imperial College London បាននិយាយថា ១មនុស្សក្នុងចំនួនដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលកំពុងរស់នៅជាមួយជំងឺធាត់»។ ការរកឃើញ ដែលគេចាត់ទុកថាជាការប៉ាន់ប្រមាណដ៏ឯករាជ្យបំផុតនោះ គឺផ្អែកលើទិន្នន័យពីមនុស្សជាង ២២០ លាននាក់នៅក្នុងជាង ១៩០ ប្រទេស។
លោក Ezzati បានបន្ថែមថា ខណៈពេលដែលអត្រានៃជំងឺធាត់កំពុងកើនឡើងនៅក្នុងប្រទេសអ្នកមានជាច្រើន ជំងឺធាត់ក៏កំពុងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅកន្លែងផ្សេងផងដែរ។ ហើយខណៈពេលដែលការខ្វះទម្ងន់កំពុងក្លាយជារឿងធម្មតាតិចទៅៗនៅទូទាំងពិភពលោក នៅក្នុងប្រទេសជាច្រើន វានៅតែជាបញ្ហាសំខាន់ដែលធ្វើឱ្យប្រទេសចំនួនកាន់តែច្រើនប្រឈមមុខនឹងអ្វីដែលគេហៅថា «បន្ទុកទ្វេដង» នៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។
លោក Francesco Branca ប្រធានផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនៅអង្គការសុខភាពពិភពលោកបាននិយាយនៅក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយថា «កាលពីមុន យើងបានគិតថាជំងឺធាត់ជាបញ្ហារបស់អ្នកមាន។ ជំងឺធាត់គឺជាបញ្ហារបស់ពិភពលោក»។
ឯកសារនេះបាននិយាយថា អត្រានៃជំងឺធាត់សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យកើនឡើងច្រើនជាងទ្វេដងនៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩០និង ២០២២ ហើយច្រើនជាងបួនដងក្នុងចំណោមកុមារ និងក្មេងជំទង់ដែលមានអាយុពី ៥ ទៅ ១៩ ឆ្នាំ។
ការវិភាគបានរកឃើញថា ក្នុងរយៈពេលដូចគ្នានេះ សមាមាត្រនៃក្មេងស្រី ក្មេងប្រុស និងមនុស្សពេញវ័យដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាខ្វះទម្ងន់ បានថយចុះមួយភាគប្រាំ មួយភាគបី និងពាក់កណ្តាលរៀងគ្នា។
លោក Ezzati បានហៅការកើនឡើងនៃអត្រាជំងឺធាត់ក្នុងចំណោមកុមារថា «គួរឱ្យព្រួយបារម្ភ» ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងពីគន្លងដែលបានឃើញជាមួយមនុស្សពេញវ័យតាំងពីមុនឆ្នាំ ១៩៩០។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ គាត់បាននិយាយថាមនុស្សរាប់រយលាននាក់នៅតែមិនមានអាហារគ្រប់គ្រាន់។
ការខ្វះទម្ងន់យ៉ាងខ្លាំងអាចប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ការអភិវឌ្ឍរបស់កុមារ ហើយស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរបំផុតអាចធ្វើឱ្យមនុស្សស្រេកឃ្លានរហូតដល់ស្លាប់។ មនុស្សធាត់ក៏ប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃការស្លាប់មុនអាយុ និងពិការភាពផងដែរ ដោយសារការផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការចាប់ផ្តើមដំបូងនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង និងបញ្ហាតម្រងនោម និងស្ថានភាពសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនទៀត៕(ប្រែសម្រួលដោយ លោកសំណាង)
